Wyzwól nas, Panie, przez Twe miłosierdzie [por. Ps 44 (43),27b].

Porażki Izraelitów i ich klęska w walce z Filistynami przypomniały smutną prawdę, iż zapomnieli oni o Bogu i zawartym przymierzu. Ta krótka pamięć o Bożej ochronie i brak osobistego zaangażowania – także bezpośrednio odpowiadających za kult – spowodowały ludzką krótkowzroczność. Serce zamknięte na Boga szukały krótkodystansowych rozwiązań, które okazały się kolejnymi porażkami.

Boża obecność jest zaproszeniem do chodzenia w Jego obecności. Doświadczenie pokornej wiary pozwala zakwestionować własne słabości i niewystarczalność oraz otworzyć się na dotyk Bożej łaski. Pan „zdjęty litością” dotyka zwłaszcza naszego serca, przemawia do nas każdego dnia i zaprasza do pogłębiania wspólnoty z Nim, która rozwija się w oparciu o przymierze chrzcielne. Warto nieustannie pamiętać, iż wiara daje nam przeświadczenie o tym, że Bóg jest ze mną i przy mnie, towarzyszy moim czynom, słowom, myślom i poruszeniem serca.

Sługa Boży bp Wilhelm Pluta

Przed Bogiem i dla Boga wykonane codzienne czynności stają się nieprzerwaną modlitwą, uwielbieniem Pana sercem i czynem zamiast modlitwy warg, często zwodniczej, stają się niezmiennym kierowaniem uczucia do Boga i Jego świętej woli, stałym pragnieniem, by tylko to robić, co Bogu mogłoby być najprzyjemniejszym, często ponawianym wznoszeniem ducha do Boga i skupieniem się, częstym błaganiem Go.