Już po zakończeniu pierwszego procesu prowadzonego przeciwko Mehmetowi Alemu Agcy, kiedy to w lipcu 1981 r. został skazany przez Sąd Przysięgłych w Rzymie na karę dożywotniego pozbawienia wolności za usiłowanie dokonania zabójstwa Jana Pawła II w Rzymie, prowadzone było we Włoszech do października 1984 r. śledztwo, którego celem było ustalenie współsprawców i inspiratorów tego przestępstwa.

Agca zaczyna mówić

W toku tego postępowania sędzia śledczy Ilario Martella wielokrotnie przesłuchiwał Agcę i w ten sposób uzyskał dowody pozwalające mu na ściganie obywateli bułgarskich Todora Ajwazowa, Jelio Wasiliewa i Siergieja Antonowa. Agca przesłuchiwany był wówczas wielokrotnie, a treść jego wyjaśnień poddawana była weryfikacji poprzez wykonanie innych licznych czynności procesowych, takich jak przesłuchanie w charakterze świadków osób mających kontakt ze sprawcą, pozyskiwanie rejestrów hotelowych czy kierowanie wniosków o wykonanie międzynarodowej pomocy prawnej do organów sądowych w innych państwach. W ramach weryfikacji tez przedstawionych przez zamachowca porównywano przedstawioną przez niego wersję wydarzeń z wersjami podanymi przez wskazanych wyżej obywateli bułgarskich. Trzeba podkreślić, że już na etapie postępowania sądowego sąd orzekający ocenił wersje Ajwazowa, Wasiliewa i Antonowa za niewiarygodne.