„Mojżeszu, panie mój, zabroń im!” – woła Jozue na wieść, że Eldad i Medad wpadli w uniesienie prorockie poza obozem. Jak mogli. Powinni doświadczać Boga tak, jak reszta. Zabroń im.

„Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi z nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zaczęliśmy mu zabraniać, bo nie chodzi z nami” – mówi Jan Apostoł. Dlaczego umiłowany uczeń ma problem z tym, że ktoś, kto nie należy do grona apostołów, kto nie jest swój, przyznaje się do Jezusa i w Jego imię robi rzeczy niezwykłe?

– Drugi człowiek nie ma być „swój” – mówi siostra dr hab. Joanna Nowińska. – Drugi człowiek jest Boży. I Bóg ma prawo w suwerenny sposób działać w jego życiu. „Przestańcie zabraniać mu, bo nikt, kto uczyni cud w imię moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie” – ucina rozmowę Jezus. Najwyraźniej nie chodzi o to, kto jest w naszej paczce i kto w związku z tym ma prawo do Boga.

Wejdź i słuchaj: Więcej podcastów „Gościa Niedzielnego”