Relacje międzyludzkie i to, jak oceniamy innych, mają wpływ na naszą wiarę. Kogoś podziwiamy, a ktoś nas gorszy. Kimś się inspirujemy, a kto inny ma na nas zły wpływ. Św. Jakub w swoim liście wzywa do tego, by wiara w Boga nie miała względu na osoby. Co ma na myśli? Czy możliwe jest odcięcie się od tego, jak widzimy i oceniamy innych?

– Samo słowo „wiara” mówi o tym, że przyjmujemy Boga w siebie – wyjaśnia siostra Joanna Nowińska – korzystamy z rozeznania, jakie On daje, z Jego światła, z Jego opinii. Jeśli nie korzystamy, to mamy sprzeczność...

Z takich wewnętrznych sprzeczności rodzą się opinie typu Chrystus tak – Kościół nie, czy jednych w Kościele lubię, a innych bym zamordował. Co zrobić z ocenami i osądami? – Kultywować w sobie świadomość, że za stworzeniem każdej osoby stoi Pan Bóg – przekonuje biblistka. – Oceniając po swojemu tworzymy fikcję, wirtualną rzeczywistość, bo świat istnieje takim, jakim go stworzył i jak go widzi Bóg.

Wejdź i słuchaj: Więcej podcastów „Gościa Niedzielnego”