Chciałbym przedstawić kilka uwag dotyczących propozycji zmian w programie nauczania historii dla szkół podstawowych, jako szczególnie istotnych. Jestem przekonany, że wiedza przyswajana na tym etapie jest najważniejsza. Kształtuje nie tylko informacje o przeszłości, ale i powoduje zainteresowanie się nią. Tworzy do niej emocjonalny stosunek. Autorzy omawianej propozycji mają w tej sprawie odmienne zdanie, dlatego z dotychczasowych założeń programowych usuwają informację: „Rozbudzanie poczucia miłości do ojczyzny przez szacunek i przywiązanie do tradycji i historii własnego narodu oraz jego osiągnięć, kultury oraz języka ojczystego jest kształtowane podczas realizacji przedmiotu historia”. Uznano więc, że zbędnym jest obarczanie uczniowskiego umysłu wiedzą o Zawiszy Czarnym oraz o zwycięstwie pod Grunwaldem. Oszczędzona uczniom będzie wiedza o obronie Jasnej Góry i ojcu Auguście Kordeckim. Z treści dodatkowych wykreślono m.in. takie tematy jak: „Chrzest Polski. Chrystianizacja i przemiany kulturowe na ziemiach polskich. Misja św. Wojciecha”.