Czy Bóg zsyła na nas choroby? Czy to On dopuszcza, byśmy cierpieli? Dlaczego jednych uzdrawia, a innym odmawia cudu? Czy w Biblii można znaleźć podpowiedź, jak modlić się za chorych? A może choroba i cierpienie są karą za nasz grzech?

– Przede wszystkim Bóg nie jest autorem chorób – wyjaśnia siostra dr hab. Joanna Nowińska. – Choroba i cierpienie weszły na świat razem ze złem, które wybrał człowiek. Bóg chciał nas wolnymi, dlatego mogliśmy zdecydować się na zło. A wraz z wpuszczeniem zła pojawiły się choroby. To podobna sytuacja do tej, kiedy otwierasz drzwi, by wpuścić do domu sąsiada i wpada z pola również do domu kot.

Jednak, gdy przychodzi bolesne doświadczenie, raczej nie myślimy o tym, by ratować obraz Boga w naszych oczach, nie analizujemy, że to co nas złego spotyka, to konsekwencje działań człowieka opisane w trzecim rozdziale Księgi Rodzaju. W takim momencie pytamy – dlaczego? Czy to kara? Dlaczego Bóg, który jest wszechmogący, nie przychodzi z pomocą? Zwątpienie z jednej strony – gorliwa modlitwa o cud z drugiej. A co znajdujemy w niedzielnej Liturgii Słowa? Hioba, który w dramatycznych doświadczeniach nie pozwala sobie na zwątpienie w dobroć Boga, nie słucha fałszywych przyjaciół podpowiadających, że jego sytuacja to kara Boża.

Zaakceptować swoją sytuację – ufając, że Bóg wie co robi, czy błagać o cud? – Ewangelia pokazuje sytuację uzdrowienia teściowej Piotra. Jak to wyglądało? Uczniowie mówią Jezusowi o teściowej Piotra, ale nie mówią mu, co ma z nią zrobić. On sam decyduje, że gorączka znika. To spotkanie Boga, który nas zna, jest pierwszym elementem uzdrowienia – podkreśla biblistka. – Spotkanie Boga, który leczy nas zgodnie z naszymi chorobami, a nie według recepty, którą Mu podyktujemy.

Wejdź i słuchaj: Więcej podcastów „Gościa Niedzielnego”